Opis obiektu
Jednonawowa budowla orientowana, zbudowana z granitowych ciosów, z ceglanymi partiami wież powyżej przyziemia. Korpus kościoła od strony wschodniej zamyka krótkie prostokątne prezbiterium zakończone półkolistą apsyda, a od strony zachodniej fasada z dwiema wieżami.
Kościół powstał w dwóch etapach. Około przełomu XII i XIII wieku wzniesiono prezbiterium, nawę i przyziemie masywu zachodniego, ceglane w murowane w układzie wendyjskim wieże ukończono w latach 20. i 30. XIII stulecia.
Nawa przykryta jest płaskim drewnianym stropem. W kruchcie południowej, jednej z trzech w przyziemiu wieży, zachowało się oryginalne sklepienie krzyżowe zbudowane z kamienia, w ścianach nawy - pisciny.
Nawę zamkniętą od zachodu emporą doświetlają umieszczone pod gzymsem koronującym, nieduże, półkoliście zamknięte okna, rozmieszczone po cztery w ścianach północnej i południowej.
Do wnętrza budowli prowadzą trzy portale, wszystkie zamknięte półkolistą archiwoltą z gładkimi tympanonami. Główny, w masywie wieżowym z czterouskokowym ościeżem, południowy, dwuuskokowy i północny także dwuuskokowy z płaskorzeźbionymi maskami na ościeżu.
Na ścianach a zwłaszcza na zewnętrznej północnej ścianie nawy zachowały się płaskorzeźby przedstawiające groteskowe maski ludzkie i diabelskie, fantastyczne zwierzęta i krzyże. Symbole te miały chronić święte miejsce przed złymi duchami.
Kościół został gruntownie przebudowany już w XV w. Przedłużono wtedy m. in. prezbiterium w kierunku wschodnim, a półkolistą apsydę zastąpiono zamknięciem wielobocznym, opiętym przyporami. Budynek wskutek pożarów długi czas znajdował się w ruinie. Odbudowany w 1902 r., z zachowaniem reguł stylu romańskiego. Wtedy też powstała obecna apsyda, pięknie zamykająca kościół od wschodu. Kolejne prace rewaloryzacyjne przeprowadzono w latach 50. XX w. Pomimo, że obecnej w bryle kościoła najbardziej autentycznymi częściami są tylko przyziemie wieży południowej i północny mur nawy, jest to jeden z ciekawszych zabytków romańskich w kraju.
Wśród wyposażenia kościoła uwagę zwraca gotycka rzeźba Uśmiechniętej Madonny i Dzieciątka Jezus, zwanej także Madonną na lwie, datowana na lata ok. 1370-1380, umieszczona w ołtarzu głównym.
Informacje praktyczne
N: 52.800047
E: 18.26354
ul. Plebanka 10
88-100 Inowrocław
kujawsko-pomorskie
inowrocławski
