Na fot. Zespół klasztorny cystersów w Sulejowie
Wzniesiony najpewniej w II połowie XIII wieku jako kamienno-ceglana wieża na planie koła podzielona kondygnacjami, z klatką schodową wewnątrz grubości muru.
Wzniesiony w II połowie XIII wieku z cegły w układzie wendyjskim a w dolnych partiach z kamienia, jako duża budowla jednonawowa z prosto zamkniętym prezbiterium.
Wzniesiony w związku z funkcjonującą w Rudzie kasztelanią na początku XII wieku z ciosów piaskowca i rudy bagiennej, jako budowla jednonawowa, o nieznanym rozwiązaniu partii wschodniej i z emporą od zachodu.
Wzniesiony w 4 ćw. XIII wieku z kamienia łamanego z piaskowcowymi ciosami w narożach i wykonanym z piaskowca detalem architektonicznym, jako budowla jednonawowa z emporą i wieżą w części zachodniej, z dwuprzęsłowym, prosto zamkniętym prezbiterium oraz zakrystią po stronie północnej.
Wzniesiony z cegły w układzie wendyjskim i ciosów piaskowca, w swojej części wschodniej obejmującej prezbiterium i transept w latach 1212-1241 i ta część, z wyjątkiem półkolistych apsyd zamykających od wschodu prezbiterium i ramiona transeptu, zachowała się w stanie praktycznie niezmienionym, w obrębie dzisiejszej budowli.
Kościół klasztorny pw. Trójcy Świętej, NMP i św. Bernarda jest trójnawową bazyliką z transeptem. Ufundowany w 1186 r., wielokrotnie przebudowywany. Łączy w sobie style od romańskiego przez gotyk po barok.