Informacje o obiekcie

Opis obiektu

Wzniesiony w 1 poł. XIII w. z cegły w układzie wedyjskim, jako budowla jednonawowa z krótkim jednoprzęsłowym prezbiterium zakończonym półkolistą apsydą a od zachodu z masywem wieżowym.

Trzy gruntowne przebudowy (1458 i 1726 oraz na początku XX wieku) zatarły pierwotny układ kościoła. W trakcie tej drugiej np. wznosząc nową nawę skierowaną ku zachodowi, zburzono romański masyw zachodni.

Z pierwotnej budowli zachowały się, nieco tylko nadbudowane boczne mury nawy, prezbiterium oraz apsyda, którą wykonano z cegieł wygiętych zgodnie z jej krzywizną. Nad okapem apsydy zachował się romański fryz z przenikających się arkadek.

Kościół jest nietynkowany, w części romańskiej z zachowanymi opracowanymi spoinami i cegłami ze śladami obróbki kamieniarskiej. Posiada fundamenty kamienne z głazów eratycznych, ułożonych luźno w gruncie, bez zaprawy.

Budowla w części romańskiej zachowała pierwotne uskokowe okno w apsydzie i częściowo okna ścianach północnej i południowej nawy, przesklepione półkoliście, o uskokowej formie ościeży. Zostały one odsłonięte i poddane konserwacji w latach 2005-2006, podobnie jak pozostałości najcenniejszego elementu kościoła: ceglanego ościeża portalu południowego, zwieńczonego piaskowcowym tympanonem, z płaskorzeźbą skrzydlatego smoka o wilczej głowie, pożerającego najprawdopodobniej szarańczę. Obok liczne inskrypcje i ślady użycia świdrów ogniowych.

Wewnątrz częściowo odsłonięte wątki murów części pierwotnej kościoła. Pierwotna jest ściana tęczowa z fragmentami polichromii umieszczonej bezpośrednio na powierzchni ściany w południowo-zachodnim narożniku, stipes ołtarza pod obecnie istniejącą konstrukcją oraz dwie prostokątne wnęki w południowej ścianie prezbiterium.

Znajduje się bezpośrednio nad stromą skarpą doliny Warty.

Informacje praktyczne